Η προικοδότηση της ΟΠΑΠ Α.Ε. με διάφορα προνόμια έχει αρχίσει να αμφισβητείται και ήδη η κυβέρνηση συμφώνησε με την Κομισιόν να επιβάλει φορολογία 30% στα μικτό έσοδα της εταιρείας για να ξεπεραστεί το θέμα της κρατικής ενίσχυσης. Η κίνηση αυτή άναψε το πράσινο φως για την ιδιωτικοποίηση, όμως δεν μπορεί να συσχετιστεί με το καθεστώς του μονοπωλίου.
Στην πρόσφατη εισήγηση του εισαγγελέα του ΔΕΚ, το μονοπώλιο αμφισβητήθηκε και μπορεί να είναι συμβατό όταν έχει αποκλειστικό σκοπό τον περιορισμό της συμμετοχής του κοινού και την καταπολέμηση της εγκληματικότητας. Δηλαδή θα πρέπει να αποδειχτεί ότι ο ένας συγκεκριμένος ιδιώτης που θα κατέχει το μονοπώλιο θα αποτελεί αναγκαστική και μοναδική λύση για να ασκείται μια υπεύθυνη πολιτική. Το σκεπτικό που αναπτύσσεται στο εσωτερικό δίνει την εντύπωση ότι π κυβέρνηση αντιμετωπίζει το θέμα με βάση ποσοστά και αριθμούς. Μια συγκεκριμένη εταιρεία είναι περισσότερο εύκολο να επιτηρείται από το κράτος, άρα το πρόβλημα του ελέγχου ξεπερνιέται με μια τριμελή επιτροπή, ενώ σε μια ανοιχτή αγορά θα υπάρχει αδυναμία ελέγχου και συντονισμού.
Αν η κυβέρνηση εγκλωβιστεί σε αυτή την πολιτική, τότε θα έχουμε να κάνουμε με μια τεράστια αντίφαση σε ό,τι αφορά ευρύτερα την ελληνική οικονομία που θα πρέπει να ελέγχεται από 5-6 ιδιωτικά μονοπώλια, τα οποία με τη σειρά τους θα ελέγχονται από τριμελείς επιτροπές για να λειτουργούν σωστό. Ακόμα και αν δεχτούμε ότι μόνο ο απευθείας κρατικός έλεγχος εγγυάται την ομαλή λειτουργία μιας κερδοσκοπικής εταιρείας σε σχέση με ένα πλαίσιο ανοιχτής και ανταγωνιστικής αγοράς, τότε δεν έχουν συμβολικό νόημα όσα διατυπώνονται περί ανοιχτής αγοράς, περί δικαιωμάτων των καταναλωτών και των επιχειρήσεων; Δεν ενοχοποιεί την ιδιωτική δραστηριότητα π συγκεκριμένη πρακτική, οι υπερασπιστές της οποίας επικαλούνται το δημόσιο συμφέρον, Και αν αποτύχει το συγκεκριμένο μοντέλο, ποιο θα είναι το επόμενο βήμα, Μήπως η παραχώρηση της αγοράς τυχερών παιχνιδιών στα κράτη που μπορούν να εγγυηθούν το δημόσιο συμφέρον; Ή τότε θα στραφούμε στο άνοιγμα της αγοράς απευθυνόμενοι στην ενοχοποιημένη ιδιωτική πρωτοβουλία;
Είναι κατανοητά σε ένα βαθμό τα επικοινωνιακά παιχνίδια και οι εντυπώσεις από τους αρμοδίους και τα πολιτικό κόμματα, αλλά πρέπει να υπάρχουν και όρια. Αυτές οι αντιφάσεις, οι ασάφειες και το ομιχλώδες τοπίο έχουν ήδη διαλύσει την ελληνική οικονομία και έστειλαν τη χώρα σε διεθνή οικονομικό έλεγχο και αυξημένη εξάρτηση. Παρά τα παθήματα όμως συνεχίζουμε την αδιέξοδη διαδρομή, έχοντας σαν πρότυπο μόνο όσους πιάνουν το Λόττο και το Τζοκερ. Δεν έχουμε να κάνουμε λοιπόν με εξουσία που διαθέτει φαντασία, αλλά με φαντασιώσεις που μετατράπηκαν σε εξουσία.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου