ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ότι από τη στιγμή που ανέλαβε τις τύχες της πιο κερδοφόρας εταιρείας στην Ελλάδα, του ΟΠΑΠ, με κύρια αποστολή να την οδηγήσει στην ιδιωτικοποίησή της, δεν ήξερε τι θα αντιμετώπιζε ούτε πώς θα χειριζόταν τα μεγάλα ανοιχτά μέτωπα και τα πολυποίκιλα συμφέροντα, που ζουν από τον ΟΠΑΠ. Αλλωστε, οι προκάτοχοί του «φρόντισαν» να του αφήσουν «βουνό» εκκρεμότητες.
Ο λόγος για τον Κωνσταντίνο Λουρόπουλο, τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΟΠΑΠ Α.Ε., ο οποίος επιλέχτηκε γι' αυτή τη θέση από τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, όταν ο τελευταίος ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, τον Ιούνιο του 2012.
Ομως, από την πρώτη στιγμή φάνηκε ότι δεν θα μπορέσει να οδηγήσει τον οργανισμό στην ιδιωτικοποίηση χωρίς προβλήματα. Ο ίδιος νόμιζε ότι θα τα καταφέρει. Ακολούθησε τη γνωστή συνταγή των προκατόχων του, «μπουκώνοντας» με διαφημιστικό και χορηγικό χρήμα τους γνωστούς και άγνωστους διαπλεκόμενους επιχειρηματίες του Τύπου, για να εξασφαλίσει ησυχία.
Στην περίπτωση του κ. Λουρόπουλου δεν ξεσηκώθηκε ο Τύπος. Πρώτα πρώτα ξεσηκώθηκαν οι πράκτορες του οργανισμού, δηλαδή το πιο πολύτιμο μέρος οργανισμού, για πράξεις-παραλείψεις της διοίκησης στο θέμα της φορολογίας. Μετά ξεσηκώθηκαν οι εργαζόμενοι. Αυτοί μπορεί να μην έχουν δικαίωμα να ομιλούν (γιατί οι περισσότεροι είναι κομματικά τακτοποιημένοι και γιατί παραμένουν αδικαιολόγητα καλοπληρωμένοι), όμως έχουν δικαίωμα να αντιδρούν όταν η συμφωνία που έχουν κάνει αθετείται. Είναι θέμα τιμής και πίστης, λένε οι ίδιοι (...χωρίς να υποτιμούν ο χρήμα).
Ο κ. Λουρόπουλος από την ημέρα που ανέλαβε δεν εξέλιξε ουσιωδώς καμία συμφωνία από αυτές που του άφησε, σαν καυτές πατάτες, η προηγούμενη διοίκηση του Γιάννη Σπανουδάκη. Ο τελευταίος επιχείρησε να κλείσει δύο από τα τρία ανοιχτά μέτωπα, συμβιβάζοντας όλους τους μεγάλους προμηθευτές και δίνοντας σε όλους από μία δουλειά, αλλά τον πρόλαβαν οι εκλογές του 2012.
Ποια ήταν τα ανοιχτά μέτωπα και πώς φτάσαμε στη νέα συμφωνία με την Intralot;
1Επέκταση του ΟΠΑΠ στο Internet. Η διοίκηση Σπανουδάκη επέλεξε έπειτα από πρόχειρο διαγωνισμό ως συνεταίρο την ιταλική Lottomatica (ανήκει στον όμιλο G-tech). Η επιλογή της εγκρίθηκε από το διοικητικό συμβούλιο της 25ης Ιουλίου 2012, δηλαδή λίγες ημέρες μετά τις εκλογές του Ιουνίου και ελάχιστες ημέρες μετά την αντικατάσταση της διοίκησης Σπανουδάκη από τη νέα, υπό τον Κωνσταντίνο Λουρόπουλο. Η διαδικασία δεν προχώρησε για λόγους αδιαφάνειας.
2 Αγορά αδειών για την εκμετάλλευση των παιγνιομηχανημάτων (VLt's). Ο ΟΠΑΠ πλήρωσε για την άδεια 560 εκατ. ευρώ στο ελληνικό Δημόσιο. Ο διαγωνισμός ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 2011 (απόφαση υπουργού 4.11.2011), ενώ σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα της διοίκησης Σπανουδάκη και της πολιτείας (εδώ γελάμε!!!) η εκμετάλλευση των παιγνίων θα άρχιζε ένα χρόνο μετά τη λήψη της άδειας, δηλαδή προς το τέλος του 2012. Μέχρι σήμερα δεν έχουν γίνει πολλά πράγματα, ενώ είναι άγνωστο πότε θα λειτουργήσουν.
3 Και φθάνουμε στον περιβόητο διαγωνισμό για τον τεχνολογικό πάροχο, διαδικασία η οποία είχε επαναληφθεί στο παρελθόν από το 2005 χωρίς ποτέ να καταλήξει. Φθάσαμε στο καλοκαίρι του 2010 (30 Ιουλίου 2010) όταν η διοίκηση του ΟΠΑΠ έλαβε απόφαση για την επανεκκίνηση του διαγωνισμού. Στην ίδια συνεδρίαση παρατάθηκε και η σύμβαση με την εταιρεία Intralot, η οποία ήταν ο τεχνολογικός πάροχος, για ακόμα ένα χρόνο, μέχρι να ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός. Από εκεί και πέρα άρχισαν οι καθυστερήσεις. Η εκδήλωση ενδιαφέροντος πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 2011. Οι προσφορές κατατέθηκαν στις 10 Οκτωβρίου του 2011 από τις εταιρείες Intralot και G-Tech, ενώ ο διαγωνισμός θα έπρεπε να ολοκληρωθεί μέχρι τέλους του 2011. Αμ, δε. Στις 25 Ιουλίου του 2012 το διοικητικό συμβούλιο του ΟΠΑΠ εγκρίνει την τεχνολογική προσφορά της Intralot και το μόνο που μένει είναι να αποσφραγίσει την οικονομική προσφορά. Από τότε φτάσαμε στις 3 Μαρτίου 2013, όταν και ανακοινώθηκε η υπογραφή της νέας σύμβασης (3+2 χρόνια).
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου